Będę się usprawiedliwać

Te z Was, które zaglądają do mnie od początku wiedzą, że najpierw w tytule bloga było "Ubrania, jedzenie, joga". Taki był zamysł, ale okazuje się, że Napoleonem nie jestem i z trudem przychodzi mi angażowanie się w wiele rzeczy na raz.
Kiedyś była joga. Najsilniejsze działanie miała przez 3 miesiące.
Potem nie był nic i jak założyłam ten blog zaangażowałam się tylko w niego. Z zamysłu okazało się, że tylko skupiam się na ubraniach. Minęły 3 miesiące. Rozkapryszone dziewuszysko zaczęło się nudzić i szukać nowych podniet.
Wygląd który akceptowałam, jeszcze za sprawą tego bloga - jak co chwile oglądałam swoje fotki - całkiem stał mi się obojętny a raczej przyzwyczaiłam się do niego w pełnej rozciągłości i bez żadnych zastrzeżeń. No i niby gitara. Pogodziłam się z faktem wyglądu i powinnam być happy. A tu "Zonk". Zaczęła mi przeszkadzać waga. Więc co, zaczynam się odchudzać. Tffu nie lubię tego słowa zresztą tak samo jak dieta, ale czasem trzeba użyć. Choć właściwsze tu jest słowo "dochudzać", które nie występuje w polskim słowniku, ale nie o tym miało być. Na szczęście do takich samych wniosków doszła Haneczka i założyłyśmy ponownie własną grupę wsparcia. A w dobie internetu, to gdzie najlepiej się wspierać... założyłyśmy blog Back to the Thin czyli Powrót do szczupłości podejście nie wiadomo które. I bywa różnie. Ale o tym też nie miało być.
Teraz pochłania mnie tamta działalność. Znów na dobre wróciłam do jogi co już zajmuje sporo czasu. Nagle trzeba czasem coś ugotować. Tutaj zdziwią się mamy pracujące na cały etaty, wychowujące ileś tam dzieci, dla których gotowanie jest nijako dokładką, czymś co robią machinalnie w ciągu dnia. Dla mnie to wyzwanie. Nigdy w życiu nie gotowałam. Jadłam albo gotowe fast foody albo gotował zawsze mój mąż. Jednak "takich świństw" to on nie będzie jadł i tym bardziej robił, więc musiałam zakasać rękawy. Coś co dla kogoś jest oczywiste mnie zajmuje relatywnie więcej czasu.
Np wczorajsze przygotowanie obiadu razem z jedzeniem zajęło mi dwie godziny, po to żeby zjeść takie zwykłe coś:

Nie chcę jednocześnie, zamykać tego bloga, bo też dostarcza mi dużo radości i polubiłam osoby odwiedzające i zostawiające komentarze. Chcę tylko, żebyście wiedziały, czemu wpisy tutaj pojawiają się rzadziej. Do tego nie lubię robić zdjęć w domu. Zresztą czytam to samo zdanie u sporej części z Was. I suma summarum jest jak jest.

A żeby było coś z ubranka będzie trochę dziwna fotka. W gorącym okresie jak mam dużo obowiązków sprzątania a jednocześnie nie ma upałów wskakuję w dres. I w trakcie tych nieprzyjemnych czynności w tym nietwarzowym wdzianku niniejszym pokazuję się ludzkości :)
Czy Wy jeszcze czasem używacie takiego przeżytku jest dres?